Gościmy

Naszą witrynę przegląda teraz 14 gości 
Odsłon : 2097399

Poznaj nas :)

  • dh Mateusz K.
    Mateusz (Kucu)
  • dh Mariusz
    Mariusz - drużynowy
  • dh Marcin P.
    Marcin
  • dh-na Ola
    Ola
  • dh-na ---
    Gabrysia
  • dh Oskar
    Oskar (Oski)
  • dh Korki
    Adrian (Kori)
  • dh Konrad
    Konrad (Qń)

Shoutbox

Ostatnia wiadomość: 8 lat(a), 1 Miesiąc temu
  • Przyboczna O : Mam pytanie. Jak przyboczni i zastępowi mogą sprawdzić tematy zbiórek w kom.? Bo mi się pokazuje, że nie mam uprawnień...
  • Drużynowy : Dzisiaj odbyła się zbiórka z okazji Dnia Myśli Braterskiej. Nakręciliśmy z tej okazji filmik z życzeniami: www.facebook.com/WidmoBiedrusko
  • druzyna : Spotkanie dla rodziców w sprawie obozu odbędzie się 29.06 o godz. 17:00 w domu osiedlowym.
  • druzyna : UWAGA!!! W najbliższy piątek (01.05.2015r.) zbiórka nieodbędzie się. Proszę o przekazanie tej wiadomości innym.
  • druzyna : UWAGA!!! Nie zapomnijcie o legitymacjach!!! Bardzo szczęśliwy
  • Zuza : UWAGA!! Jeśli ktoś chce zapisać się na turniej siatkówki, może to zrobić osobiście, fejsbukowo lub telefonicznie (723310760) Uśmiech
  • Przybysz : WAŻNEEEEEE! Bardzo szczęśliwy Powtarzam do tych do których nie dotarłem! W sobotę 13.12 odbędzie się WIGILIA w zamku gdzie proszeni są harcerze!!! chętni niech się do mnie zgłoszą Mruga Pamiętajcie że głodni nie wrócicie! Bardzo szczęśliwy
  • danielek790 : A o której godzinie powrót

Tylko zalogowani mogą wysyłać wiadomości.

Wspierają nas

1 DH "Echo"

Biedrusko do 1918r.

Ocena użytkowników: / 0
SłabyŚwietny 

Pierwsze wzmianki odnośnie Biedruska pojawiają się w XIII. Według jednej z wersji Książe poznański Przemysł I nadał w roku 1242 Owińska zakonowi Cysterek z Trzebnicy wraz z dwunastoma innymi wioskami. Siostry po sprzedaniu jednej z tych miejscowości a dokładnie Dobiegniewa za uzyskane środki kupiły Biedrusko.


Według innego źródła zakon Cysterek zostaje właścicielem Biedruska dopiero w roku 1491 kiedy to odkupił je od Jana Czuryło – Bielawskiego. Inne zaś źródło podaje, że ziemie biedruskie stały się własnością cysterek dopiero po roku 1518 kiedy to Zygmunt Stary zezwolił na ich zakup od Jana Bielawskiego. Tak więc okres w jakim Biedrusko było pod władaniem zakonu Cysterek nie jest dokładnie znany. Pewne jest że ziemie te należały do zakonu aż do trzeciego rozbioru Polski, kiedy to po utworzeniu Prus Południowych Fryderyk II przeprowadził szeroko zakrojoną konfiskatę majątków kościelnych i dóbr powstańców przystępując jednocześnie do wynaradawiania ziem polskich.

Skonfiskowane dobra zakonne zostały nadane właścicielom ziemskim pochodzenia niemieckiego. Takim właścicielem ziemskim stał się mieszczanin berliński Zygmunt Otto Józef von Treskow, któremu w dniu 24 stycznia 1797 roku na własność nadano cały klucz Owiński w którego skład wchodziło Biedrusko.

Przez ponad 100 lat Biedrusko pozostaje w rękach tej rodziny. Ostatnim właścicielem Biedruska jak i Budziszewia, Trzuskotowa i Tworkowa był Albrecht Otton von Treskow, który w wieku trzydziestu lat podejmuje budowę pałacu w Biedrusku, która trwa od 1877 do 1880 roku. W tej okazałej rezydencji otoczonej malowniczym parkiem powstałym w tym samym okresie zamieszkał w 1881 r.


W latach osiemdziesiątych XIX wieku Biedrusko jako dominium dla pozostałych ziem Albrechta Ottona von Treskowa składało się z 14 domów i kilku zabudowań gospodarczych. Zamieszkiwane było wówczas przez 226 osób z czego 126 byli to katolicy, a 88 ewangelicy, wśród których znajdowało się 103 analfabetów.
Pod koniec XIX wieku armia niemiecka poszukiwała dogodnego miejsca na duży poligon wojskowy. Miejscem spełniającym wszystkie wymagane kryteria do ćwiczeń dużych zgrupowań wojska było Biedrusko i jego okolice. W wyniku kłopotów towarzysko-rodzinnych Albrecht von Treskow  skłonił się do sprzedaży swoich włości armii niemieckiej, a cena jaką uzyskał za ich sprzedaż skłoniła jego brata Gustawa Adolfa von Treskowa do odsprzedania również swoich gruntów.


Transakcja sprzedaży majątku która miała miejsce w 1904 roku była dla Biedruska swego rodzaju nobilitacją społeczno – ekonomiczną. Nazwa miejscowości została zmieniona z Biedrusko na Weissenburg i dotyczyło to raczej pałacu i zabudowań dworskich po rodzinie von Treskow. Natomiast budowany w szybkim tempie obóz wojskowy znajdujący się na terenie niezalesionym w widłach dróg do Poznania i Chojnic przybiera nazwę Baraken Lager.

W centralnym jego punkcie została wybudowana wieża ciśnień z czterostronnym zegarem na szczycie wybijającym godziny i kwadranse. Wraz z mniejszym zegarem znajdującym się na placu naprzeciw budynku poczty i aresztu garnizonowego uzupełniały brak indywidualnych zegarków u żołnierzy.

Do 1910 roku na terenie Biedrusko powstało:

1. po lewej stronie drogi do Poznania:

  • 11 baraków murowanych dla oficerów;
  • 11 baraków murowanych i blaszanych (koszar) dla żołnierzy i podoficerów (6 budynków piętrowych);
  • Kasyno oficerskie;
  • klub dla podoficerów i klub dla żołnierzy;
  • cztery kuchnie żołnierskie z dużymi stołówkami;
  • 6 stajni dla koni oficerskich;
  • 3 duże garaże;

2. po prawej stronie drogi do Poznania wybudowano:

  • 28 stajni;
  • 2 garaże;
  • 5 kuźni;
  • 4 kuchnie żołnierskie ze stołówkami;
  • 2 barako–stajnie dla lecznicy weterynaryjnej dla koni.

W odległości około kilometra na zachód od obozu przy dzisiejszej ulicy Leśnej powstały składy amunicji, a w północnej części obozu powstał szpital wojskowy w kształcie dużej litery U. Po prawej stronie drogi do pałacu wybudowano baraki mieszkalne, magazyny i warsztaty dla tzw. komendy poligonu. Na końcu drogi poznańskiej postawiono małą elektrownię o napędzie parowym, z dużym kominem, dla potrzeb ćwiczących tutaj wojsk. Do rozbudowy ośrodka szkoleniowego Niemcy wykorzystali tartak mechaniczny, który został usytuowany u zbiegu dróg do Poznania i do Chludowa.


Z okazji otwarcia zamku cesarskiego w Poznaniu latem 1910 roku Obóz Ćwiczebny Biedrusko odwiedził cesarz Wilhelm II, który bawił w pałacu i dokonał przeglądu wojsk ćwiczących na poligonie. Na pamiątkę tej wizyty został wykonany przez żołnierzy obelisk z głazu narzutowego o wadze 18 ton, który przywędrował nad Wartę z gór skandynawskich na czaszy lodowca przed wieloma tysiącami lat, z pamiątkową tablicą z brązu. Został on ustawiony w ogrodzie kasyna oficerskiego. Podczas Powstania Wielkopolskiego owa płyta została zdjęta i zaginęła.

W roku 1911 w czterdziestą rocznicę zwycięstwa Prus nad Francja pod Sedanem przy ulicy Ogrodowej z kamienia polnego został wybudowany pomnik o wysokiej kwadratowej podstawie i trapezowo ściętym ku górze sześcianem na którego szczycie znajdował się niemiecki orzeł.

W czasie I wojny światowej w związku z dużym zapotrzebowaniem na młode kadry dowódcze na terenie OC Biedrusko zorganizowana została 5 Szkoła Podchorążych Piechoty. Pełna nazwa tej szkoły brzmiała w języku niemieckim następująco: „10 Inspektion, Lehrgrupe 1, Schule V für Fahnenjunker der Infanterie”, a w dowolnym przekładzie można przetłumaczyć: „10 Inspektorat, 1 Grupa Szkolna, V Szkoła Podchorążych Piechoty”.


 Nad Wartą w tym okresie funkcjonował prom, który swym wyglądem przypominał coś w rodzaju wielkiego czółna z pomostem na wierzchu. Po obu stronach rzeki był on przymocowany do kołowrotów, którymi przewoźnicy przeciągali prom pomiędzy brzegami.